donderdag 29 december 2011

Teruggevonden gedichtje

De liefde tot Zeeuws-Vlaanderen is ieder aangeboren

Ergens tussen 1979 en 1983 lagen op een tafeltje in een bruin café in Middelburg een aantal anonieme dichtregels. Iemand had ze opgeschreven of uitgetikt, dat weet ik niet meer, en daar achtergelaten. Ik vond ze leuk en heb ze overgeschreven. Geen naam van de geestelijk vader of moeder stond erbij én ze lagen open en bloot in een café, dat moest wel kunnen, of mogen, dat overschrijven dus.
Een vroege creative commons gedachte, vind ik nu.
Vorige week dacht ik er opeens aan, aan die dichtregels en dat het zo jammer was dat ik ze niet ergens in een boekje had opgeschreven, dat boekje zou dan nog steeds in mijn boekenkast staan en ik zou het zo tevoorschijn kunnen halen. Ik kon me alleen de zwarte boerenschuren uit het gedicht nog herinneren.
En wat gebeurde er gisteren...? Ik was mijn huis aan het opruimen, mappen en stapels papier aan het doornemen om een vrachtje oud papier en andere zooi te kunnen lozen en ik vind het gedichtje, alweer met de hand overgeschreven, vast niet meer daterend uit 1981 of daaromtrent, op los klein velletje papier. 
Toch leuk, een beetje poëzie vinden tussen oude kranten, rekeningen en ander ongeregeld spul.
Hierbij tik ik het over en zet het meteen maar op internet, voor ik het weer kwijtraak.
En ook meteen maar de oproep aan de rechtmatige auteur om zich bekend te maken, zodat er niet meer "anonymus" (wat voor mus?) onder het gedicht hoeft te staan. En natuurlijk mag die dichter ook, als die het er niet mee eens is dat het op het net geplaatst is, me verzoeken het er weer af te halen. Dan wil ik wel eerst horen in welk café in Middelburg hij/zij dit heeft achtergelaten want hoe kan ik anders weten dat dit de enige echte schrijver van het vers is? En nu maar hopen dat niet in elk Middelburgs café een exemplaar of versie van deze dichtregels te vinden was.
 
De liefde tot Zeeuws-Vlaanderen is ieder aangeboren
   
Ik ben nooit meer alleen
Sinds poëzie om me heen
is:
Van veerponten, pontveren
Bijlrechte populieren
Stieren

Massief en neerslachtig
en hun achterkant, prachtig
gekeerd
van de geteerd-groene deuren
van enorme boereschuren

Anonymus

donderdag 15 december 2011

14 december 2011: Groot Dictee der Nederlandse Taal


Welgeluimd en goedgemutst stapten de Nederlandse en Vlaamse prominenten dit jaar de Eerste Kamer binnen om mee te doen aan het 22e Groot Dictee der Nederlandse Taal.
Waren voorgaande jaren de zinnen van het dictee meer dan eens voorzien van archaïsch taalgebruik, dit jaar waren de zinnen van een welbespraakt gecomponeerde inhoud die niets te raden overliet.
Andere jaren koesterden de gezichtsuitdrukkingen van ijverig schrijvende prominenten en onbekenden zich nog wel eens in rimpels, wenkbrauwfronsen of lippengetuit, dit jaar kregen de gezichten een haast verlamde uitdrukking. De inhoud van het dictee verwees indirect en misschien onbedoeld, naar oudtestamentische episoden, goed gekend door één van de winnaars van dit jaar, een dame oorspronkelijk afkomstig van Urk en opgegroeid met de kennis van de School met de Bijbel.